مادربزرگ به کودک 4 ساله شما می گوید که برای او شیرینی درست کرده است و یک بشقاب شیرینی و یک لیوان شیر را درست یک ساعت مانده به شام به او می دهد. 

• پدربزرگ می گوید: غذایت را تا آخر بخور وگرنه رشد نمی کنی و مثل برادرت بزرگ و قوی نمی شوی. 
• خواهر شما مهمانی شام داده است و به فرزندتان می گوید: هر کس شامش را تمام کند یک براونی شکلاتی جایزه می گیرد. 

هر کدام از این سناریوها مصداق اصرار دیگران به خوردن کودک شما هستند. با اینکه نیت پدربزرگ و مادربزرگ و خاله و عمه، خیر است، اما آنها می توانند ناآگاهانه باعث بروز مشکلات زیادی در فرزند شما بشوند: 

• به فرزند شما یاد می دهند برای رضایت سایر افراد غذا بخورد، نه خودش 
• فرزند شما را به خوردن بیشتر تشویق می کنند و تشخیص پیام های گرسنگی را برای او مشکل می سازند 
• خوردن غذا را لازمه تشویق شدن جلوه می دهند و فرزند شما فکر می کند باید غذاهای خاصی را بخورد تا به او دسر داده شود 

سناریو را تغییر دهید 
اعضای خانواده و شخص مورد نظر را مستقیما مورد خطاب قرار دهید. یادآوری کنید که چرا داشتن عادات غذایی سالم فرزندتان برای شما به عنوان والدین اهمیت دارد و کارهایی که در این راستا با فرزند خود انجام می دهید، به او کمک می کند که این عادات را به دست آورد. این امر حتی ممکن است روی آن فرد هم تاثیر داشته باشد و باعث شود تا سالم تر غذا بخورد. 
به اقوام و دوستانتان کمک کنید تا راه های دیگری برای محبت کردن به فرزند شما پیدا کنند. پیشنهاد بدهید با او بازی کنند یا برایش کتاب بخوانند، با هم به سینما بروند یا در کوله، ظرف غذا و زیر بالش فرزند شما یک یادداشت محبت آمیز مخفی کنند. 
به تصمیم گیری کودکان مبنی بر خوردن سالم و داشتن انتخاب های غذایی سالم کمک کنید. قبل از اینکه کودکان شما با دوستان و اقوامتان وقت بگذرانند در رابطه با خوردن و گفتن نه به آنها صحبت کنید. اگر پاسخ مناسب را به کودکان یاد دهیم خیلی راحت در رابطه با هر اصراری برای خوردن می توانند بگویند:” ممنون، در حال حاضر گرسنه نیستم. بعدتر می خورم”.  
بدون در نظر گرفتن شرایط سنی یک کودک، باید این مسئله را در نظر گرفت که اصرار بی جا برای خوردن یا نخوردن درست نیست. تنها باید به کودکان  آموزش داد تا به موقع به پیغام سیری گرسنگی خود اهمیت دهند و خوراکی های سالمی را برای خوردن انتخاب کنند.