مصرف چای سبز هزاران سال است که مورد توجه کشورهای چین و ژاپن می‌باشد. امروزه مصرف این چای مورد توجه کشورهای غربی نیز قرار گرفته است. آز انجا که فرآیند انجام شده بر روی چای سبز بسیار کم است و فرآیند انجام شده بر سایر چای‌ها روی این چا انجام نمی‌شود، مواد مفید آن حفظ شده و در غلظت بالایی باقی می‌ماند. آنچه خواص این چای را ایجاد می‌کند، آنتی‌اکسیدان‌ها هستند. مهم‌ترین آنتی اکسیدان موجود در چای سبز کاتچین‌ها است، هر چند کاتچین‌های موجود در چای سبز به طور کامل در بدن مورد استفاده قرار نمی‌گیرد، اما کاتچین‌ها ار بین برنده رادیکال‌های آزادی هستند که می‌توانند DNA را تخریب کنند. تخریب DNA منجر به ایجاد سرطان، لخته شدن خون و آترواسکلروز می‌گردد. از سایر مواد غذایی حاوی آنتی‌اکسیدان‌ها می‌توان به انواع میوه‌هایی چون انگور، گیلاس، تمشک و توت‌ها اشاره کرد. شواهد مبتنی بر این است که مصرف چای سبز به عنوان یک عامل پیشگیری کننده از سرطان می‌تواند تا %60 احتمال بروز سرطان معده، کولون و مری را کاهش دهد. چای سبز هم‌چنین LDL-C را کاهش می‌دهد. از سایر فواید چای سبز می‌توان به اثربخشی آن در کاهش فشار خون، ثابت نگهدارنده قند خون از طریق پلی‌فنول، محافظت کننده کبد در برابر سموم مختلف و کاهش دهنده وزن از طریق افزایش سوخت و ساز چربی است. فراموش نکنید لازم است چای سبز را از افراد آگاهو با تجربه در زمینه گیاهان دارویی تهیه نمایید چرا که مرغوبیت آن بسیار مهم است.
این مقاله در نشریه پزشکی-آموزشی-خبری بهداری کل ناجا- شماره دوم- فروردین ماه 1389 به چاپ رسیده است.